روند طولانی صدور مجوزهای درمانی برای زندانیان بیمار در زندان تهران بزرگ باعث آسیب‌های جبران ناپذیر برای برخی از زندانیان و بازداشت‌شدگان شده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، یک زندانی بیمار که به تازگی از این زندان آزاد شده است، به این خبرگزاری گفت: «صدور مجوزهای درمانی برای زندانیان بیمار، ابتدا مستلزم نگارش نامه‌ای توسط پزشک بهداری به واحد اجرای احکام است. سپس در صورت موافقت با این امر، از واحد اجرای احکام نامه‌ای به معاونت قضایی و نهایتا توسط معاونت قضایی نامه‌ای به دادیار ناظر بر زندان ارسال می‌شود. طی این پروسه که مدت‌ها به طول می‌انجامد، زندانیان بیمار غالبا با وخامت حال ناشی از عدم رسیدگی پزشکی به موقع مواجه می‌شوند.»
زندانی آزاد شده دیگری گفته است: «علاوه بر طولانی بودن این روند، مشکل دیگر گم شدن نامه‌ها و اوراق درخواست درمان است، یعنی با اینکه به‌صورت کتبی درخواست‌ها و مکاتبات مرتبط بین مسئولان و زندانیان صورت می‌گیرد گم شدن درخواست و دستورهای مکتوب به امر عجیب اما متداولی تبدیل شده است.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
به گزارش هرانا، اسدالله هادی، داوود رضوی، شهریار بیات و زرتشت احمدی راغب از جمله زندانیان شناخته شده‌ای هستند که رسیدگی به وضعیت پزشکی آنان به تاخیر افتاده و با مشکلات متعددی مواجه‌اند.
همچنین به گزارش هرانا، اسدالله هادی، زندانی سیاسی که بیش از ۶۰ درصد از کارافتادگی جسمانی دارد و چند عمل جراحی داشته است تنها پس از کش و قوس های فراوان نهایتا با اعزام وی به بیمارستان خارج از زندان موافقت شد.
امیر حسین قناعتگر، از بازداشت شدگان اعتراضات سراسری نیز علیرغم وضعیت نامساعد جسمی کماکان از رسیدگی پزشکی مناسب محروم است.
به گزارش هرانا، مرگ زندانیان در زندان تهران بزرگ، به دلیل تاخیر در رسیدگی پزشکی مسبوق به سابقه است، در یکی از آخرین موارد یک زندانی مالی محبوس در این در زندان به نام سعید کاوسی پور در پی محرومیت از رسیدگی پزشکی و تعلل در اعزام به بیمارستان جان خود را از دست داد.
بر اساس ماده ۱۰۲ و ۱۱۳ آیین نامه اجرایی سازمان زندان‌ها، بهداری زندان مکلف است دستکم ماهی یکبار نسبت به انجام آزمایش پزشکی کلیه زندانیان اقدام نماید؛ امری که عملا در اکثر مواقع صورت نمی‌پذیرد. همچنین در صورتی که رسیدگی و درمان زندانی در محیط بهداری زندان ممکن نباشد، بر اساس ماده ۱۰۳ همان آیین نامه، خروج زندانی از زندان برای انتقال به بیمارستان با اجازه رئیس زندان و موافقت قاضی ناظر در اسرع وقت امکان پذیر است؛ اما متاسفانه در این آیین نامه تفاوتی بین موارد فوری و غیر فوری برای اخذ اجازه از قاضی ناظر وجود ندارد که این امر باعث تاخیر نا به جا و به خطر افتادن جان زندانی می‌شود.
